© Creative Commons
Docent: Peter De Smet
Queer … een overkoepelende term die aanduidt dat je je niet thuis voelt binnen de heersende hetero- en gendernormen. Een term die vroeger een negatieve connotatie had en pas in de jaren 1980 door de lgbtq-gemeenschap als geuzennaam werd geïntroduceerd. Ben je homo, lesbienne, biseksueel, transgender, pangender, non-binair of interseksueel … dan ben je dus queer.
Veel mensen denken dat dit ‘een fenomeen typisch van deze tijd’ is, wat natuurlijk niet het geval is. Maar hoe zat dat dan vroeger? Hoe gingen toenmalige culturen en maatschappijen daar mee om? Wat was de visie, wat waren de wetten?
In deze lezing kijken we hoe het er aan toe ging in het oude Nabije Oosten, het faraonische Egypte en bij de Grieken.
Het is ondertussen duidelijk geworden dat “queer zijn” van alle tijden en van alle culturen is. Dit was zeker ook zo in het verleden. Alleen behoort het grootste stuk van ons verleden tot de wereld van de prehistorie toen er nog geen geschreven bronnen waren! En zelfs na de invoering van het schrift, bijna vijfduizend jaar geleden, blijven de bronnen in verband met “queer zijn” bijzonder schaars! Gelukkig zijn er toch rechtstreekse en onrechtstreekse getuigenissen die een tipje van de sluier oplichten. Met de komst van de Grieken daarentegen neemt het aantal bronnen enorm toe. De dichteres Sappho mag in dit verhaal zeker niet ontbreken, want zowel de term ‘sapphisch’ als ‘lesbisch’ gaat op haar terug.
Waarom is deze lezing uiterst actueel? Lees hier het artikel van Jonas Roelens dat verscheen in het online ZIZO-magazine!
Heb je interesse om deze lezing (online of op locatie) voor je groep te boeken, contacteer ons dan via info@amarant.be.