© Creative Commons
Docent: Peter De Smet
Queer … een overkoepelende term die aanduidt dat je je niet thuis voelt binnen de heersende hetero- en gendernormen. Een term die vroeger een negatieve connotatie had en pas in de jaren 1980 door de lgbtq-gemeenschap als geuzennaam werd geïntroduceerd. Ben je homo, lesbienne, biseksueel, transgender, pangender, non-binair of interseksueel … dan ben je dus queer.
Veel mensen denken dat dit ‘een fenomeen typisch van deze tijd’ is, wat natuurlijk niet het geval is. Maar hoe zat dat dan vroeger? Hoe gingen toenmalige culturen en maatschappijen daar mee om? Wat was de visie, wat waren de wetten?
In deze lezing: “Love that dare not speak its name”. Queer in de 19de eeuw.
In de 19de eeuw wordt het seksuele leven voor het eerst systematisch bestudeerd, het woord homoseksualiteit doet zijn intrede en ook op het vlak van de justitie is er heel wat veranderd. Zo zijn er de onderzoeken van onder meer Richard von Kraff-Ebing en Magnus Hirschfeld, en het is ook een tijd waar heel wat markante personaliteiten ons toelaten het “queer zijn” grondiger te bekijken. Zeker in de wereld van de kunsten zijn de voorbeelden legio … denk maar aan Oscar Wilde, Aubrey Beardsley, Ethel Smyth, Paul Verlaine, Marcel Proust, Pyotr Tchaikovsky, Rosa Bonheur, en vele anderen … Een bijzonder verhaal is dat van Fanny en Stella, twee mannen die als vrouwen door het leven gingen!
Waarom is deze lezing uiterst actueel? Lees hier het artikel van Jonas Roelens dat verscheen in het online ZIZO-magazine!
Heb je interesse om deze lezing (online of op locatie) voor je groep te boeken, contacteer ons dan via info@amarant.be.