De nana’s van Niki de Saint-Phalle zijn dermate gepopulariseerd en gecommercialiseerd dat ze voor velen niet meer herkenbaar zijn als de revolutionaire werken die ze feitelijk zijn. De reuzenvrouwen waren het resultaat van een lange zoektocht naar een eigen leven en een eigen kunst. Tijdens deze lezing buig je je met Annelies Nagels over het oeuvre van de kunstenares om zo tot een genuanceerd beeld te komen.
Nadat de nog erg jonge Saint-Phalle de beslissing nam om haar man en kinderen te verlaten, vestigde ze zich in een Parijse kunstenaarskolonie waar ze een totaal ander leven ging leiden. Als enige vrouw werd ze lid van de ‘Nouveaux Réalistes’ bij wie ze Jean Tinguely leerde kennen met wie ze later zou trouwen. Met haar tir-schilderijen werd ze van de ene op de andere dag beroemd: ze plaatste zakjes verf onder een plaasterlaag om ze dan vervolgens stuk te schieten met een geweer. Haar schilderijen werden nu collages van gevonden voorwerpen waaruit ook haar eerste nana’s groeiden. Al snel evolueerden de nana’s van werken aan de muur naar losstaande sculpturen De kleurrijke, rondborstige en provocerende vormen werden voor Saint-Phalle haar bevrijding als vrouw en als kunstenaar. In Toscane trok zij zich terug om gedurende 15 jaar haar beeldenpark Giardino dei Tarocchi (Tarotpark) te bouwen.
Vandaag is het tijd om haar nana’s op hun beurt te bevrijden en hen opnieuw te zien als vrijgevochten oervrouwen.
