Wanneer Constantin Brancusi in 1904 aankomt in Parijs, heeft hij acht jaar opleiding en de eeuwenoude traditie van de houtbewerking uit zijn thuisland Roemenië in zijn bagage. Na een korte ervaring als assistent in het atelier van Rodin gaat hij resoluut zijn eigen weg. Geïnspireerd door archaïsche kunst verlaat hij de retoriek van de grootmeester maar hij behoudt diens interesse voor het fragment. Door reductie en vereenvoudiging komt hij tot een klare vorm die onmiddellijk begrepen wordt door de toeschouwer. Rechtstreeks werken in steen en hout beschouwt hij als de juiste weg om de essentie besloten in de vorm weer te geven.
Voor het monumentale ensemble van Tîrgu-Jiu in Roemenië, ontwerpt hij zijn meesterwerk, de eindeloze kolom, die generaties kunstenaars in de twintigste eeuw heeft geïnspireerd. Brancusi omschreef die als een eeuwig lied dat ons naar oneindigheid voert. Zijn laatste levensjaren was hij zeer begaan met het behoud van zijn atelier, een perfecte micro kosmos bevolkt met zijn sculpturen.
De lezing en de tentoonstelling ‘Brancusi’ in Bozar, Brussel, nav EUROPALIA ROMANIA , bieden de unieke gelegenheid om kennis te maken maken met uitgepuurde sculpturen van een tijdloze schoonheid.
