Deze cursus gaat onbezonnen op gedetailleerde terreinverkenning bij Marcel Broodthaers. We exploreren de wereld van Broodthaers in vier tijden, situeren ondertussen wat tijdgenoten en plaatsen een paar randbemerkingen van filosofen.
Broodthaers vier eigen bewegingen zijn: het sculptuur Pense-Bête van 1964, de opening van zijn Musée d’art Moderne in 1968, de oligoceen-expositie van 1972 en in 1974 The Palm House. Als tijdgenoten kiezen we onder andere voor Yves Klein, Piero Manzoni, Georges Segal, Donald Judd, Joseph Beuys, en Daniel Buren. Op de achtergrond geeft René Magritte Broodthaers Stéphane Mallarmé’s dobbelstenen cadeau en schrijven Roland Barthes en Michel Foucault De dood van de auteur (1968) en De orde van het vertoog (1970). Teksten die ooit basisreferenties geweest zijn. In de randbemerkingen behandelen we de kolos van het minimalisme, en verder het Düsseldorfse Zero, Pop Art, Conceptkunst, de institutionele kritiek en de Arte Povera. We gebruiken deze kunstbewegingen uit de vroege jaren zestig als Broodthaers kleine citatenboekje.
Ons verhaal begint op de Expo ’58 bij een metselaar met Space Helmet onder de arm, en we eindigen onze Conquête diep melancholisch met een kleine Atlas pour militaires et artistes in een bootje, zeeziek op Voyage met de ‘Maalboot’ op de Noordzee.
Dat is weer eens wat anders dan de money time grootspraak van de grootkunst in Global Tourist Town, de wereld van the bedazzling Visual Entertainment.
