In nauwelijks 100 jaar tijd slaagde een kleine groep nieuwkomers in Centraal-Mexico erin om de belangrijkste regionale macht te worden. Als machtigste leider binnen een driestedenbond tussen Mexico-Tenochtitlan, Texcoco en Tacuba, domineerde de Grote Spreker van de hoofdstad Tenochtitlan vanaf de tweede helft van de 15de eeuw een enorm rijk. Militaire superioriteit en het voeren van een ideologisch schrikbewind, maar ook een doorgedreven politiek van soms uiterst belastende tribuuteisen en de opportunistische collaboratie van de lokale adellijke elites met het keizerlijke gezag in Tenochtitlan zorgden voor de fragiele cohesie binnen dit Azteekse rijk.
Doel van deze volledige dag is een verklarende schets te geven van deze onstuitbare machtsuitbreiding en dieper door te dringen in de religieuze, socio-economische en politieke leefwereld van de Azteken. Dit gebeurt aan de hand van een korte introductie tot de rijke en diepe cultuurgeschiedenis van het gebied, gevolgd door een historische reconstructie van het wedervaren van dit volk.Verder bekijken we hun sociale, politieke en religieuze organisatie van nabij. We staan ook stil bij hun culturele verwezenlijkingen om zo de eigen identiteit van deze Mexica beter te begrijpen. Tenslotte bestuderen we de plotse neergang van dit jonge, nog viriele rijk d.m.v. de behendigheid van Spaanse conquistador Hernán Cortés.
