Heb je wel eens gehoord van het nestoriaanse christendom in China, van het manicheese christendom in Oeigoerië of van het Thomaschristendom in India? Ooit waren die kerken groter dan de katholieke kerk van Rome.
Zo arriveert het christendom van de apostel Thomas reeds op het einde van de eerste eeuw in India en nu nog vind je een zeer grote christelijke kerk in Kerala. De chinese keizer ontvangt de nestoriaanse bisschop Aloeben in 635 aan zijn keizerlijk hof, waar deze toestemming krijgt om de ‘Stralende Religie’ in China te preken. De koning van Oeigoerië, Bügü Khan, bekeert zich in 762 tot het manicheese christendom. Deze ‘Lichtreligie’ wordt staatsgodsdienst op het moment dat het Romeinse christendom grote moeite heeft te overleven in de ‘duistere middeleeuwen’.
Het gevolg is een echte kruisbestuiving: de Oosterse vormen van christendom ondergaan invloeden van het hindoeïsme en het boeddhisme, en het latere hindoeïsme en boeddhisme van het christendom in het Oosten.
