Anselm Kiefer

Dankzij zijn eigenzinnige beeldtaal, vol verwijzingen naar geschiedenis, mythologie en literatuur, groeide Anselm Kiefer (1945) uit tot één van de belangrijkste kunstenaars uit het naoorlogse Duitsland. Vanaf 7 maart presenteren het Stedelijk Museum en het Van Gogh Museum in Amsterdam in een unieke samenwerking voor het eerst gezamenlijk een grote overzichtstentoonstelling over deze kunstenaar. In deze lezing verdiepen we ons in zijn gelaagde werk. Ideaal als voorbereiding op de tentoonstelling, of als kennismaking met zijn grote thema’s.

Met een achtergrond in rechten en literatuur, twijfelde hij lang of hij schrijver of beeldend kunstenaar zou worden. Joseph Beuys spoorde hem echter aan om de beide te combineren. Intussen bestaat zijn neo-expressionistische oeuvre uit monumentale schilderijen, sculpturen, installaties en performances. Als in echte Gesamtkunstwerken komen beeld, woord, poëzie, mythes, religie en architectuur erin samen.

Ook speelt de geschiedenis van Duitsland een belangrijke rol om het verleden in herinnering te brengen. Desolate kleuren, duistere landschappen, versteende figuren, loden boeken, vernietigend vuur, afbrokkelende bakstenen of houten structuren zijn terugkerende elementen waarmee Kiefer betekenislagen opbouwt om de wereld te benaderen.

Vernietiging, verval, destructie en een opvallend grote picturale dichtheid met veel oog voor textuur illustreren het belang van materie voor Kiefer.