Alberto Giacometti en de kleine geschiedenis van het zien
In het voorjaar loopt in Villeneuve d’Ascq een overzichtstentoonstelling van Alberto Giacometti. (1901-1966) Het ideale ogenblik om ons te verdiepen in zijn oeuvre en visie. Voor Giacometti is kunst slechts een middel om te zien. In deze dagcursus kijken we mee over zijn schouder.
Het ‘venster op de wereld’, zo noemen we het schilderij dat in de renaissance het licht ziet: een vlak waarop een wereld getoond wordt. Maar een venster bevindt zich tussen ons en de omgeving, op een afstand. En het is die afstand die de volgende eeuwen tot diep in de 19de eeuw, alleen maar zal groeien. Het impressionisme vertelt nog heel weinig over ons en de wereld, het brengt alleen het zichtbare. Maar dan begint dat beeld te veranderen. De schilders stappen door het venster, de beeldhouwers stappen van hun sokkel om in de wereld te staan en zo opnieuw sprekende en niet zozeer tonende beelden te maken. Het moderne beeld is geboren.
Giacometti gaat een heel eind mee in dat verhaal: impressionistisch werk, primitief, surrealistisch- en dan stopt het. Het moderne wordt vanaf 1935 voor de kunstenaar een consequent toepassen van het zien om zo terug bij de dingen te komen. De vraag is natuurlijk of dat nog kan in de 20ste eeuw. Hij omschreef elk werkstuk van zijn hand als ‘een mislukking’.
Tip: Tijdens de daguitstap op vrijdag 3 mei bezoeken we de tentoonstelling ‘Alberto Giacometti, rétrospective’ in het LAM, Villeneuve d’Ascq.
